Typ tekstu: Książka
Tytuł: Wyjść z matni
Rok: 1994
Tytuł: Wyjść z matni
Rok: 1994
klubu abstynenta. Oni na pewno to potrafią, bo sami byli w podobnej sytuacji i też potrzebowali trochę optymizmu.
Anka: Raz na szkoleniu osób zawodowo zajmujących się pomaganiem alkoholikom poprosiłam o zagranie prostej scenki. Na leczenie zgłasza się pacjent, który w pewnym momencie pyta: "Czy jest dla mnie jakaś szansa?" i uczestnicy szkolenia mają na to jakoś sensownie zareagować. Niestety, okazało się, że zupełnie nie potrafią przekazywać optymizmu i nadziei. Większość odpowiedzi brzmiała: "A pan jak uważa?" albo "Sama pani musi odpowiedzieć sobie na to pytanie".
Monika: Ci, którzy mają pomagać, sami nie wierzą, że może się udać?
Anka: Bywa gorzej, potrafią
Anka: Raz na szkoleniu osób zawodowo zajmujących się pomaganiem alkoholikom poprosiłam o zagranie prostej scenki. Na leczenie zgłasza się pacjent, który w pewnym momencie pyta: "Czy jest dla mnie jakaś szansa?" i uczestnicy szkolenia mają na to jakoś sensownie zareagować. Niestety, okazało się, że zupełnie nie potrafią przekazywać optymizmu i nadziei. Większość odpowiedzi brzmiała: "A pan jak uważa?" albo "Sama pani musi odpowiedzieć sobie na to pytanie".
Monika: Ci, którzy mają pomagać, sami nie wierzą, że może się udać?
Anka: Bywa gorzej, potrafią
klubu abstynenta. Oni na pewno to potrafią, bo sami byli w podobnej sytuacji i też potrzebowali trochę optymizmu.</><br><who3>Anka: Raz na szkoleniu osób zawodowo zajmujących się pomaganiem alkoholikom poprosiłam o zagranie prostej scenki. Na leczenie zgłasza się pacjent, który w pewnym momencie pyta: "Czy jest dla mnie jakaś szansa?" i uczestnicy szkolenia mają na to jakoś sensownie zareagować. Niestety, okazało się, że zupełnie nie potrafią przekazywać optymizmu i nadziei. Większość odpowiedzi brzmiała: "A pan jak uważa?" albo "Sama pani musi odpowiedzieć sobie na to pytanie".</><br><who1>Monika: Ci, którzy mają pomagać, sami nie wierzą, że może się udać?</><br><who3>Anka: Bywa gorzej, potrafią
