chętną do takiej roboty młodzieżą studencką angażowały się w ten sposób tylko jednostki. Nieliczni chcieli swoją działalnością społeczną wychodzić poza anonimowy i dzięki temu bezpieczny przed zarzutami nieprawomyślności tłum. Margines legalnej działalności publicznej wydawał się zresztą niebezpiecznie wąski.<br>I był taki w istocie. Ześlizgiwały się z niego w konspirację najróżniejsze uczniowskie i studenckie koła samokształceniowe, nie mieściło się Towarzystwo Oświaty Ludowej, połowa decyzji Kasy Pomocy im. Józefa Mianowskiego dotyczących przyznawania zapomóg i stypendiów miała swoje tajnie referowane motywacje. Inteligencki radykalizm - bo o owocach tej właśnie formacji mówimy - chcąc utrzymać się na pograniczu legalności musiał częstokroć stawiać ograniczenia charakterystycznej niepokorności swych wyznawców