nie myśleć o czekającej mnie jeszcze wizycie w klinice. I zachowywać się, jakbym była już zupełnie zdrowa. Ale nie zawsze udaje się nie myśleć. A jeśli to tylko pauza przed nowym atakiem? A jeśli to jednak we mnie tkwi i tylko się przyczaiło? <br>Usiłuję nadgonić zmarnowane miesiące. Może mi się uda zrezygnować z dziekańskiego urlopu i zaliczyć wszystko na zimowej sesji. I muszę znów zacząć zarabiać. Andrzeja czeka rok dyplomowy, nie ma mowy, żeby chałturzył.<br>Co za radość rozłożyć z powrotem cały warsztat! Przypinać kalkę do deski, układać wszystkie swoje grafiony, piórka, redisówki, ekierki, ołówki, flamastry... pochuchać na rapidagraf - skarb najwyższej