ciężkie bydlę tkwiło w tej wodzie jak przymurowane! Zaniepokoiłam się głupio, że może stoi na kotwicy, obejrzałam miejsce, gdzie według moich wiadomości powinna znajdować się kotwica, i stwierdziłam, że nic tam nie wisi. Zaparłam się mocniej, pociągnęłam, i jacht drgnął. Drgnął, poruszył się i zaczął płynąć!<br>Na samym skraju półeczki udało mi się przyciągnąć go do siebie. Trzymałam burtę i usiłowałam pchać ją w prawo. Szło coraz łatwiej, ale zaczęłam mieć obawy, że w pewnym momencie ręce zostaną mi na jachcie, a nogi na skale i albo się rozedrę, albo wlecę do wody. Takie zakończenie tej katorżniczej pracy było zupełnie sprzeczne