detektory do pomiaru promieniotwórczości. Zaczęto monitorować również wodę z opadów deszczowych: na Wyspach Dziewiczych stworzono specjalną stację kontroli. Wszystkie te działania, z czasem coraz sprawniejsze, przyniosły wreszcie spodziewany rezultat. <br>W pierwszej połowie września 1949 r. kilka stacji zameldowało o dużym wzroście natężenia rejestrowanej promieniotwórczości. Przeprowadzane analizy były tak dokładne, że udało się zidentyfikować nie tylko fragmenty rozszczepienia, ale również ustalono (stosując detektory cząstek alfa), że w eksplozji był użyty pluton-239. Wynikało stąd, że Związek Radziecki dysponuje rozbudowanym przemysłem jądrowym zdolnym do produkcji plutonu.<br>Po otrzymaniu raportu zbiorowego prezydent Truman w dniu 23 września 1949 r. ogłosił światu o sowieckiej próbie