tym, co nazywano podówczas linguae elegantiae. Ale osoba i twórczość Trzecieskiego z jednego jeszcze powodu zatrzymuje naszą uwagę: pisał i po polsku. I pisał inaczej. Twórczość w języku polskim to przede wszystkim twórczość kancjonałowa, pieśni religijne przeznaczone dla zboru, pisane do melodii Wacława z Szamotuł. W porównaniu z wierszami łacińskimi uderza w nich świadoma łatwość i prostota, nawet naiwność. Nie ma tu patosu, stylu wysokiego, metonomazji. System wersyfikatorski bliższy Rejowi:<br><br>&lt;q&gt;Już sie zmierzka, nadchodzi noc,<br>Poprośmy Boga o pomoc,<br>Aby on naszym strażem był,<br>Od złych czartów nas obronił,<br>Którzy nawięcej w ciemności<br>Używają swej chytrości.&lt;/&gt;<br><br>To pierwsza zwrotka Modlitwy, gdy