ze wzrostem wartości całki w wykładniku, tzn. ze wzrostem wysokości i szerokości bariery. Bariera jest bowiem tym wyższa, im większa jest różnica ((...)) oraz tym szersza, im większa jest różnica między granicami całkowania ((...))<br> Stała rozpadu dla przemiany może być rozważana jako iloczyn prawdopodobieństwa przejścia P i częstości f, z jaką cząstka uderza o barierę. Częstość f można wyrazić przez ((...)) tj. częstość uderzeń o ściany studni potencjału:<br> Czasami podaje się wyrażenie na w następującej przybliżonej formie: ((...)) - promień jądra efektywny dla rozpadu ((...)) - prędkość cząstki względem jądra, ((...)) - masa odrzuconego jądra, ((...)) - ładunek tegoż jądra.<br> Wyrażenie na stałą rozpadu składa się, jak w równaniu (3.1-8