Emerytalnymi jest więc w trudnej sytuacji. Jeśli rzeczywiście nie chce dopuścić do plajty słabszych towarzystw, a jednocześnie nie chce, by do któregokolwiek z funduszy należało ponad 15 proc. rynku, stawia ostre warunki. W praktyce oznacza to, że nie znajdzie sojusznika do realizacji swych planów wśród samych towarzystw: chce przecież jednocześnie uderzyć i w najmniejsze, i największe, czyli prawie we wszystkie. Czy UNFE trafnie ocenił i uszeregował zagrożenia? Czy rzeczywiście duża koncentracja rynku jest ważniejszym problemem niż groźba plajty drobnicy kontrolującej 15 proc. rynku? Czy UNFE zdaje sobie sprawę, iż wkraczając ze swymi regulacjami tak daleko, jak planuje, doprowadzi do tego, że