udzielał spółce niezbędnych kredytów na jej rozwój i bieżące funkcjonowanie, pobierając za nie maksymalnie wysokie procenty, jakie dopuszczało wtedy polskie prawo. Wynosiły one od 12% do 24%.<br>Drugim źródłem dochodów H. Kolberga były opłaty za poręczanie listów gwarancyjnych, uzyskiwanych od banków, za które otrzymywał on od 8% do 12% wartości udzielanej gwarancji.<br>Płacenie tak wysokich odsetek głównemu udziałowcowi bardzo obciążało koszty spółki i negatywnie wpływało na jej dalszy rozwój.<br>Czy podane przez autorów "Memoriału" przyczyny w pełni odzwierciedlają istniejący wtedy stan faktyczny z braku innych wiarygodnych źródeł, trudno jest dziś ocenić. Niewątpliwie jednak pokazują funkcjonujące wtedy mechanizmy na polskim rynku kapitałowym.<br><br>&lt;tit&gt;Wartość