się w stawie swego ogrodu. Zza krzewu podpatrywało ją dwóch lubieżnych starców i przystąpiło do niej z nieprzystojnymi propozycjami. Gdy Zuzanna dała im srogą odprawę, oskarżyli ją przed sądem o zbrodnię cudzołóstwa. Dopytywani o szczegóły, twierdzili z całą bezczelnością, że widzieli ją razem z jakimś młodzieńcem, którego jednak nie zdołali ująć, gdyż był szybszy od nich. Sąd uwierzył starcom i skazał niewiastę na śmierć.<br>W chwili gdy miano zaprowadzić ją na stracenie, przybiegł Daniel. Nawiedzony jasnowidzeniem, wołał rozpaczliwym głosem, żeby wstrzymano wykonanie wyroku, gdyż niewiasta jest bez winy. Sędziowie zgodzili się tedy, aby on sam jeszcze raz przeprowadził śledztwo.<br>Daniel rozdzielił