Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Almanach Humanistyczny "Bez wiedzy i zgody..."
Nr: 5
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1986
Tytuł: Almanach Humanistyczny "Bez wiedzy i zgody..."
Nr: 5
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1986
pojęcia. Tak przecież posługiwał się nim Kopernik. Kannah Arendt uważa, że odnowienie stanowić ma składnik definicji rewolucji.
RZ: Kto z państwa?
KP: Główne kwestie już państwo postawili, dorzucę więc parę rozproszonych uwag.
Zgadzam się co do wyliczonych tu walorów "Idei w ruchu rewolucyjnym" oraz co do tego, że "Źródła i ujścia nietzscheanizmu" są zapleczem tamtej broszury, a więc można o tych dwóch tekstach mówić łącznie. Zgadzam się także z twierdzeniem, że został w nich zawarty swoisty program klerkowski, który rzutuje na później wprowadzoną u nas w obieg formułkę "sumienia intelektualnego" czy raczej "sumienia intelektualisty". Zbyt chyba słabo jednak wydobyli państwo sprawę
RZ: Kto z państwa?
KP: Główne kwestie już państwo postawili, dorzucę więc parę rozproszonych uwag.
Zgadzam się co do wyliczonych tu walorów "Idei w ruchu rewolucyjnym" oraz co do tego, że "Źródła i ujścia nietzscheanizmu" są zapleczem tamtej broszury, a więc można o tych dwóch tekstach mówić łącznie. Zgadzam się także z twierdzeniem, że został w nich zawarty swoisty program klerkowski, który rzutuje na później wprowadzoną u nas w obieg formułkę "sumienia intelektualnego" czy raczej "sumienia intelektualisty". Zbyt chyba słabo jednak wydobyli państwo sprawę
pojęcia. Tak przecież posługiwał się nim Kopernik. Kannah Arendt uważa, że <hi>odnowienie</hi> stanowić ma składnik definicji rewolucji.</><br><hi>RZ</hi>: <who1>Kto z państwa?</><br><hi>KP</hi>: <who6>Główne kwestie już państwo postawili, dorzucę więc parę rozproszonych uwag.<br> Zgadzam się co do wyliczonych tu walorów "Idei w ruchu rewolucyjnym" oraz co do tego, że "Źródła i ujścia nietzscheanizmu" są zapleczem tamtej broszury, a więc można o tych dwóch tekstach mówić łącznie. Zgadzam się <page nr=43> także z twierdzeniem, że został w nich zawarty swoisty program klerkowski, który rzutuje na później wprowadzoną u nas w obieg formułkę "sumienia intelektualnego" czy raczej "sumienia intelektualisty". Zbyt chyba słabo jednak wydobyli państwo sprawę
