jego misjonarzy - Eryk - poniósł śmierć męczeńską i król zarzucił tę akcję.<br>Z tym okresem wiąże się też postać św. Eskila, uznawanego w późniejszym średniowieczu za jednego z patronów królestwa Szwecji. Również on był Anglosasem, przybył wczasach króla Inge Starszego (ok. 1080-1112), apostołował w prowincji Sädermannland i zginął śmiercią męczeńską ukamienowany w Strängnäs.<br>Arcybiskup hambursko-bremeński Adalbert (1043 - 1072) chciał osobiście wypełnić powierzoną mu legację misyjną i planował podróż do Skandynawii śladami swych poprzedników - św. Ansgara, św. Rimberta i Unniego. Odradził mu to duński król Swen Estridsen, dowodząc, że większy pożytek wyniknie z misji prowadzonej przez ludzi bardziej zbliżonych kulturowo i