Kiedyś przeglądałem czasopismo "Homiletykę" włocławską z ubiegłego stulecia. Ze zdumieniem przekonałem się, że we Włocławku w XIX w. śledzono pilnie literaturę teologiczną Zachodu, a książki były recenzowane po kilku miesiącach od ukazania się w Paryżu czy Tubingen. Na każdą książkę antykatolicką była odpowiedź, i to kompetentna, w następnym numerze. Dziś ukazuje się wprawdzie więcej książek teologicznych, ale jest i więcej teologów. Ale oni nie mają czasu na czytanie i recenzowanie, a redakcje wyraźnie nie lubią recenzji i traktują je jako zło konieczne, szczególnie krytyczne, z których mogą$ wyniknąć kłopoty... Często recenzje przesłane do redakcji ukazują się po miesiącach, nieraz po roku