oczy, usta, zmarszczki. To niby nic nowego, ale odniosłem wrażenie, iż w tym roku w Cannes zbliżenia stosowane były znacznie częściej niż zwykle. Jednocześnie reżyserzy wykorzystują obficie możliwości, jakie dają nowoczesne techniki montażu, "tnąc" pokazywaną rzeczywistość na coraz mniejsze kawałki. Ale z tych setek tysięcy krótkich ujęć obejrzanych w Cannes układa się jednak dość klarowny obraz współczesnego świata.<br>Podobno Lars von Trier, zdobywca Złotej Palmy, w swym filmie "Tańcząc w ciemnościach" (o którym pisałem w poprzednim numerze) do nakręcenia scen musicalowych używał aż stu kamer, ale mówiąc szczerze, na ekranie tego nie widać i nie za efekty specjalne należała mu się główna