jej się podobał, ale tylko fizycznie. Było to wprost jakieś opętanie ciała. Młody i dziarski ułan pociągał ją oprócz dziarskości jakąś swoistą, kobiecą urodą i zapachem końskiego potu. Lecz nigdy nie przypuszczała, że to ostatecznie się stanie. Gdy szli do lasu, była jak najdalej od tej myśli. Pamięta tylko, że ułan, który szedł z tyłu, w pewnym momencie spojrzał jej w sam kark i te spojrzenie wywołało poczucie nieznośnego gorąca w całym jej ciele. Potem uczucie minęło i pozostała tylko ciekawość. Na przechadzce byli nie dłużej niż dwadzieścia minut. Stało się to tak szybko, że nawet nie pozostawiło żadnego wrażenia. Rozstała