trzech dniach uciekali z powrotem do swych pieleszy. Niektórzy w obawie, że podczas ich nieobecności mogło się wydarzyć coś, czego nie będą świadkami lub że ktoś podstawi im nogę i zepchnie z zajmowanej pozycji. To ludzkie. Wydawać by się mogło, że elita kulturalna - pisarze - potrafi wznieść się ponad te małe ułomności człowiecze, ale to nieprawda. Wszelakie manipulacje, podszepty, podkładanie sobie nóg bardziej są zakorzenione w środowiskach artystycznych aniżeli wśród zwykłych, szarych ludzi.<br>Wilek wszystko to widział i niejednokrotnie dawał wyraz swemu niezadowoleniu, że jest zmuszony żyć w atmosferze mało mającej związku z moralnością. Mimo to wrósł w Warszawę i choć wzdychał