jest prawda o absolutnych rozmiarach własnego nieszczęścia, podczas gdy w śmierci męczeńskiej, jeżeli już jakieś nieszczęścia są absolutne, są to tylko nieszczęścia bliźnich. Sankcyjny charakter tej śmierci kryje się poza oskarżeniem, które z niej wynika: "Ty jesteś winien mojej śmierci". Śmierć jest potraktowana jako suma winy i odejścia. Odejście bierze umierający na siebie, zaś winę przenosi na żyjących. Traktuje tych żyjących jako nie dość zatroskanych czy nie dość kochających. Umierając, suponuje jednak, że są na tyle kochający i troskliwi, by przyjąć śmierć jako swoją winę. Tak więc własne umieranie zostaje ujęte w ogólniejszych kategoriach polityki skłaniania innych do miłości.<br>Wymienione tutaj