bezstronnego" kibica, to okłamuje siebie i innych. Nie ma wolności bez aktywności żeby sparafrazować modne ostatnio w kręgach "Solidarności" hasło! Ale jeszcze bardziej podejrzana jest suwerenność pisana, który zgodnie z marksistowską formułą wolności za busolę swego działania przyjmuje "historyczną konieczność". Jak wiemy, Andrzejewski stał się jednym z negatywnych bohaterów "Zniewolonego umysłu". Od tego czasu autor niesławnej broszury "Partia i twórczość pisana" przeszedł daleką drogę i znalazł się po stronie zwanej opozycyjną. Inna sprawa, że nie przeszkodziło mu to nadal zgadzać się na wznowienia "Popiołu i diamentu", powieści mającej kilka udanych artystycznie epizodów, wykorzystanych potem w filmie Wajdy ale w ogólnym obrazie