Oskarze, chcesz pozbyć się mnie jako niewygodnego rywala, proszę bardzo! Nie potrzebujesz uciekać się w tym celu do niezręcznych pretekstów. Ja zaś postąpię tak, jak dyktuje mi honor i obowiązek.<br>Po wyjściu Ligenhorna doznałem uczucia ulgi i zadowolenia. Miałem go w ręku i teraz ja byłem górą.<br>Z Kirą spędziłem upojną noc, dzięki czemu podejrzenia moje szybko się rozwiały. Zrozumiałem, że niesłusznie posądzałem ją o konszachty z Ligenhornem.<br>Niedziela zapowiadała się bardzo pogodnie. Własnoręcznie podałem Kirze śniadanie do łóżka, gdyż Weronice trudno było wchodzić po schodach.<br>Przed obiadem Kira zapragnęła pójść do Ogrodu Botanicznego, co było dość dziwną zachcianką, zwłaszcza że