którzy go tak odczytali, mieli rację. Rzecznik Bogusław Nizieński ze swoją naiwną (?) wiarą w oczyszczającą moc lustracji, z prawdziwą pasją w demonstrowaniu własnych poglądów politycznych stał się uczestnikiem politycznej gry wokół lustracji. Ostatecznie dowiodła tego sprawa Aleksandra Kwaśniewskiego. Cóż bowiem myśleć o apolityczności rzecznika, jeżeli nie pilnuje lustracji prezydenta, nie upomina się o nadesłanie materiałów dotyczących głowy państwa, tylko zajmując się ściganiem urzędników niższej rangi czeka na prezydencką kampanię wyborczą?<br><br>Również sprawdzanie oświadczeń kandydatów do prezydentury spowodowało poważne perturbacje. Po raz kolejny wówczas padły podejrzenia na służby specjalne i tych wszystkich, w których gestii znajdują się obecnie archiwa. Służby w takich