Zresztą, czym ryzykuję? Atakiem epilepsji? Nawet gdyby, wyciągniesz mnie z tego przecież. <br> - Ryzykujesz - powiedziała wolno Nenneke - że zobaczysz to, czego nie powinnaś widzieć. <br> Wzgórze, pomyślała z przerażeniem Triss, wzgórze Sodden. Na którym kiedyś umarłam. Na którym mnie pochowano i wykuto moje imię na nagrobnym obelisku. Wzgórze i grób, które kiedyś upomną się o mnie.<br>Wiem to. Już mi to kiedyś wyprorokowano.<br> - Ja już podjęłam decyzję - powiedziała zimno i wyniośle, wstając i oburącz odrzucając na kark swoje piękne włosy. - Zaczynajmy.<br>Nenneke uklękła, oparła czoło o złożone razem dłonie.<br> - Zaczynajmy - powiedziała cicho. - Przygotuj się, Iola. Klęknij obok mnie, Triss. Weź Iolę za rękę. <br>Na