Krynicka znacznie ożywiła środowisko bibliotekarskie, również w bibliotekach publicznych zaczęły powstawać wyodrębnione komórki informacyjne, ramowy statut biblioteki wojewódzkiej przewidywał powołanie takich działów. W ślad za tymi administracyjnymi decyzjami nie poszły jednak próby określenia, czym ma być dla środowiska biblioteka publiczna jako ośrodek informacji. W dalszym ciągu kładziono największy nacisk na upowszechnianie czytelnictwa i prace oświatowe. Pierwszą próbą był wydany w 1966 r. podręcznik W. Baszyńskiej, S. Jarzębowskiej, J. Kołątajowej &lt;hi rend="italic"&gt;Służba informacyjna w działalności oświatowej bibliotek powszechnych&lt;/hi&gt;. &lt;page nr=195&gt; Był to jednak tylko podręcznik i z tego tytułu poruszono w nim więcej spraw technicznych niż programowych.<br>Sytuacja ta spowodowała bardzo różnorodny rozwój służby informacyjnej