siebie dopuścić przypadkowość i cząstkowość fenomenu obojętności, gdyby nie doświadczenie antycypacji śmierci. Antycypacja śmierci wykrywa fenomen obojętności jako "<foreign lang="lat">quidditas</> "świata, ponieważ w niej właśnie świat w całości, pod wszystkimi względami i w stopniu granicznym zmuszony jest niejako wtajemniczyć nas w swoją obojętność. Od tej chwili i ze względu na to uprzywilejowane doświadczenie wszystkie cząstkowe odsłonięcia tej obojętności w negatywnościach pojedynczych nie mogą uchodzić za przypadki, gdzie odsłania się własność tylko pewnego fragmentu świata, ale właśnie za widoki ułamkowe jednorodnej całości. Skoro już wiemy bowiem, że świat może zobojętnienie totalne nam okazać i że musi je okazać z pewnością, wiemy tym samym