żaden z nich nie chciał się zgodzić. Krążyli wokoło stołu, szeptali coś do siebie, uśmiechali się dwuznacznie i trącali łokciami - widocznie bawił ich ten lekkomyślny młokos grający pierwszy raz z krostowatymi partnerami. Adaś oddalił się i po chwili wrócił w towarzystwie Funia i jakiegoś kelnera z "Białej Sali". Wszyscy trzej usadowili się przy Boryczce i patrzyli mu w karty. W pewnej chwili Funiu poderwał się na foteliku &lt;page nr=268&gt;.<br>- Nie tę!<br>- Właśnie że tę! - Roman rzucił damę na stół. - Proszę mi nic nie doradzać - pociągnął kartę: była to dziesiątka, której brakowało mu do sekwensu.<br>- Już! - wyłożył karty. - Kto z panów nie żyje?<br>Okazało