Rozejrzę się. No, oczywiście mam kontakty z obozu...<br>- Rozumiem - stwierdził krótko narzeczony.<br>- Zawsze możesz na nas liczyć - dodała Jola.<br>- Dziękuję - uścisnąłem jej rękę. - Zmieniłaś się, Jolu.<br>- Jemu to zawdzięczam - przytuliła się do swego narzeczonego. Muszę przyznać, że tworzyli ładną parę. Trochę mi się zrobiło przykro.<br>- Wszystkiego najlepszego, kolego - powiedziałem i uścisnąłem mu mocno rękę. - Do widzenia pani.<br>- Na mnie też czas - odparła Basia i wzięła z tapczanu pękatą, podniszczoną teczkę. Trochę mnie peszył jej spokój. W przedpokoju nie pozwoliła sobie podać cienkiego i wytartego paletka. Była bardzo zgrabna i pięknie się ruszała. Jola żegnała nas wsparta biodrem o biodro narzeczonego.<br>- Kochają