pojawił się u Anny dziesięć dni temu. Kiedy przyszedłem wieczorem, kręcił się po mieszkaniu, potężny, opalony, z twarzą rozjaśnioną nieustającą radością życia i wielkim z siebie zadowoleniem, krążył w białej koszuli z zawiniętymi rękawami i pokazując białe zęby, przygotowywał kolację. <br>- Już Kubula zaparzył herbatę i Kubula chleb pokroił - oświadczył po uściśnięciu mi dłoni. - Miły jest Kubula, prawda? - Musiałem przyznać, że jednak było coś rozbrajającego w jego idiotycznym zadowoleniu z siebie. <br>- To mój przyjaciel z Katowic - przedstawiła go Anna. - Bardzo miły. Dziewczyny w Katowicach za nim szaleją. - I wyczuwając moje zakłopotanie, pogłaskała mnie po twarzy. <br>Pomyślałem wtedy z przykrością o Maćku, który