się obecnie z powodzeniem w dyskusjach dotyczących sytuacji w krajach najbardziej rozwiniętych. Bezrobocie, niepewność zatrudnienia i wynikające z nich rozmaite formy wykluczania stały się powszechne. Nikt nie da się zwieść eufemizmowi "społeczeństwo o dwóch prędkościach". Marshall Wolfe (1994) wyróżnia różne postaci społecznego wykluczania odnoszące się do: podstawowych środków utrzymania; sfery usług i zabezpieczeń społecznych, oraz systemu opieki socjalnej; kultury konsumenckiej; procesu dokonywania wyborów politycznych; społecznej bazy organizacji solidarnościowych i w końcu do zdolności rozumienia zachodzących zjawisk. <br>Rozwój wydarzeń przeczy więc temu, w co nauczyły nas wierzyć optymistyczne teorie rozwoju. Nie widać wcale, by sektor gospodarki tradycyjnej, nienowoczesnej, zanikał stopniowo na rzecz