Dawid pomyślał o miękkich jedwabnych poduszkach, w które można się zanurzyć jak w półsen, i o innych, bardziej jedwabistych i zawrotnych. W rozmarzeniu przymknął oczy.<br>Kiedy je otworzył, spostrzegł, że auto stoi już przed dobrze znajomym pałacykiem. Story w oknach były szczelnie zasunięte.<br>- Śpi - pomyślał z tkliwością mister Dawid i uśmiechnął się do własnej myśli.<br>Dwukrotnie zadzwonił do drzwi. Minęła długa chwila. Nie otwierał nikt. Mister Dawid zadzwonił ponownie. Odpowiedziała mu cisza. Czyżby nie było nikogo ze służby? Mister Dawid zniecierpliwiony przytrzymał guzik dłużej &lt;page nr=225&gt;.<br> Dzwonek zaterkotał na alarm. Znowu milczenie.<br>Z bramy sąsiedniego pałacyku wychyliła się głowa starszego, siwawego mężczyzny. Zgryźliwa, zła