grup wiekowych w populacji. Najwięcej powinno być oczywiście osobników młodocianych, a różnica liczebności między kolejnymi klasami wiekowymi w próbce odpowiada eliminacji w czasie dzielącym te klasy. Struktura populacji bywa niestabilna; dla wyeliminowania takiej zmienności bezpieczniej jest oprzeć się na uśrednionych danych z dłuższego przedziału czasu. Zespoły kopalne reprezentują taką właśnie uśrednioną próbkę z długiego czasu istnienia populacji. Zdawałoby się więc, że powinny przedstawiać strukturę wiekową typową dla populacji stabilnych, tzn. z dużym udziałem stadiów młodocianych, małym - dojrzałych. Biologów, którzy z takim nastawieniem spojrzeli na kopalne zespoły, spotkało jednak rozczarowanie. Okazało się, że zespoły kopalne, w których osobniki młodociane dominują nad starszymi