do stwierdzenia, że stosowane są dwie podstawowe metody. Najprostsza i tradycyjna polega na wytwarzaniu wysokiego napięcia zmiennego o częstotliwości sieci zasilającej, przy zastosowaniu klasycznego transformatora sieciowego, a następnie wyprostowaniu i odfiltrowaniu tego napięcia. Wadą tej metody są duże wymiary transformatorów, co wynika z niskiej częstotliwości sieci zasilającej. Dlatego metoda te ustępuje miejsca nowoczesnym układom zasilania z przetwarzaniem napięć. W tego typu układach występują trzy fazy przetwarzania: - wytworzenie niskiego napięcia stałego, - przetworzenie napięcia stałego na zmienne w postaci fali prostokątnej o częstotliwości kilkunastu kHz, - podwyższenie napięcia zmiennego przez transformator, - wyprostowanie wysokiego napięcia.<br>Szybki rozwój elementów półprzewodnikowych zdolnych do pracy przy wysokich napięciach