czymś innym niż sprawiedliwość społeczna, czyli polityczna. Aczkolwiek powinna być wyrazem oczekiwań całego społeczeństwa, to w rzeczywistości bywa przejawem interesów rządzących. Już Arystoteles przestrzegał, że ustrój polityczny - również demokratyczny - staje się zwyrodniały z chwilą, gdy o rozstrzygnięciach w państwie decyduje interes czy też dobro sprawujących władzę. Również Arystoteles odkrył, że ustroje polityczne wyjątkowo łatwo przeradzają się w swą postać zwyrodniałą, a wtedy nie ma miejsca dla sprawiedliwości. Zaspokajane są oczekiwania i pragnienia tych, którzy rządzą.<br>Aktualny sens ma u nas podkreślenie przez Arystotelesa, że rządy stają się niestabilne wtedy, gdy w państwie zaostrzają się różnice materialne. Otóż przewroty ustrojowe dokonują się