mam pewności. Raz zdaje mi się w groszki, równo rozsypane na płótnie, a innym razem w kratkę, falującą na materiale. Chodziła też w spodniach, jeszcze niewąskich u dołu. Zakwaterowano nas w akademikach, pustych w czasie wakacji. Nad łóżkiem na ścianie pozostawiono matę słomianą, przytulną, a na szafce konfigurację gwoździ służących utensyliom zawieszanym na sznurkach. Pracowaliśmy w zakładach naprawczych taboru, na drugim końcu miasta. Do pracy dowoził nas autobus przerobiony z ciężarówki, dla pewności oznaczony napisem "Uwaga, przewóz osób". - Towary - żartowali dowcipni, myśląc ani chybi także o Annie - towary, wysiadać! - Nikt jednak nie wysiadał, grupa praktykantów zachowywała wzorową integralność, świadoma, że za