tab. 1.3.3); ta RFT nie jest przesadnie reaktywna. Wyjątkami są reakcje z enzymami zużywającymi lub rozkładającymi ten związek (katalazy, peroksydazy); przebiegają one szybko. W tych przypadkach "zasługę" należy jednak przypisać raczej enzymom (p. 2.2.11, p. 2.2.12).<br>W pH zbliżonym do obojętnego nadtlenek wodoru może utleniać przede wszystkim grupy tiolowe, lecz także grupy indolowe, imidazolowe, fenolowe i tioestrowe, a także metionylowe.<br>Biologicznie istotne są przede wszystkim dwa rodzaje reakcji nadtlenku wodoru: utlenianie grup tiolowych oraz utlenianie jonów metali przejściowych &lt;gap&gt; Ta druga grupa reakcji prowadzi do powstawania rodnika wodorotlenowego:<br>&lt;gap&gt;<br>Reakcje te przebiegają w rzeczywistości w sposób bardziej