halucynacjom. A jednak<br>dowiadujemy się o owych wizjach, mianowicie głównie pośrednio, gdy w<br>opowiadaniach wychodziły poza grono bliskich przyjaciół w grupkach<br>hippisowskich, a także gdy jednak były zapisywane oraz gdy stawały się<br>w pewnych elementach "orężem" walki o hippisowskie ideały. Zwłaszcza<br>gdy chodziło o utopie.<br> Można rozróżnić dwa typy hippisowskich utopii: pesymistyczne,<br>czarne, oraz optymistyczne, białe. Najbardziej znane są czarne wizje<br>miasta jako "betonowej dżungli" oraz asfaltowej czy betonowej<br>nawierzchni, pod którą tęsknią do zazielenienia się rośliny, trawa. Z<br>kolei wizje optymistyczne to np.: "biali policjanci", czyli tacy,<br>którzy nie represjonują, lecz życzliwie pomagają, "białe szkoły", w<br>których nie stosuje się