czasie osiowym" kieruje się ku przyszłości. Przed "czasem osiowym" konserwatyści starają się zachować to, co przekazane zostało z przeszłości, a nawet restaurować dawny porządek. Po "czasie osiowym" kierują swój wzrok ku przyszłości, porzucają nostalgię, by stanąć twarzą w twarz z nową rzeczywistością. Przestają być "restauracjonistami" i "nostalgikami" nie będąc równocześnie utopistami. Tą postawę dobrze oddaje termin jednego z czołowych konserwatywnych rewolucjonistów Ernsta Jüngera, który pisał o "organicznej konstrukcji", a więc o czymś nowym, ale nie utopijnym, nie wynikającym z abstrakcyjnych, oderwanych od rzeczywistości spekulacji, lecz tworzonym zgodnie rzeczywistością, opartym na tym, co niezmienne. Inny konserwatywny rewolucjonista - A. E. Gunther twierdził, że