temporis acti - chwalca czasów minionych. Jest to postawa dość częsta u poetów i publicystów renesansowych - Kochanowski np. będzie chwalił niegdysiejszą prostotę i męstwo po to, by ganić zniewieściałość ziemiańskiej szlachty, tak jak Stańczyk Janicjuszowy ironizuje na temat współczesnego dworskiego przepychu poprzez pochwałę prostoty strojów dawnych. Nie należy jednak tej postawy utożsamiać z konserwatyzmem. Każda epoka poszukuje swego utopijnego Wieku Złotego: tym Wiekiem Złotym są dla Janickiego początki dynastii Jagiellońskiej, jako czas narodzin silnej i zwycięskiej monarchii.<br>Najważniejszym wydarzeniem w dziejach wczesnej poezji humanistycznej był tom, który w 1542 r. ukazał się w Krakowie pod tytułem Tristium liber I. Variarum elegiarum liber