rozwiązujemy dla ustalonych odległości jąder, energia ta jest stała. Możemy ją więc pominąć w hamiltonianie, a na końcu dodać do znalezionej energii własnej elektronów. <br>Ze względu na odpychanie elektronów ruch każdego z nich zależy od ruchów pozostałych elektronów i na odwrót, wpływa też na te ruchy. To wzajemne oddziaływanie ogromnie utrudnia rozwiązanie elektronowego równania Schrödingera - elektrony tworzą układ, który nie jest po prostu sumą niezależnych składników. Z reguły korzysta się w takiej sytuacji z metody pola samouzgodnionego. Zakłada się mianowicie w przybliżeniu, że każdy elektron porusza się w polu elektrostatycznym wytworzonym przez ładunki nieruchomych jąder i uśredniony, statyczny rozkład ładunku wszystkich