każdej chwili powiedzieć, że trybunał tutejszej opinii nie jest właściwy, to wywinąć się przy pomocy formalnego wybiegu, nie mówiąc sędziom w oczy, że uważa się ich za zbyt małych i zbyt nieinteligentnych. <br> Wróćmy jednak do dziwnej i przejmującej osoby Juliana Sorel. Julian w walce ze społeczeństwem ginie, bo nie umie utrzymać się w roli chłodnego i wyrachowanego gracza. Jest to natura z szerokim gestem, podlegająca gwałtownym namiętnościom. Jeżeli "zimny drań" Rastignac i "zimny drań" Vautrin u Balzaca dochodzą do najwyższych zaszczytów, dzieje się to dzięki temu, że Balzac nie użycza swym bohaterom pełnego poparcia, podczas gdy Julian Sorel jest alter ego