z wrogiem ubranym w czerwoną koszulę, obszytą gronostajowym futrem - symbolem wodzostwa. Obaj zeskoczyli z koni, mając w rękach tylko łuki i tarcze. Pierwszy strzelał Kruk: grot strzały przebił tarczę i rozorał lewą stopę młodemu Hunkpapowi. Siedzący Byk nie chybił, a śmierć dogorywającego przeciwnika przyspieszył ciosem noża. Na zranioną wówczas nogę utykał jednak do końca życia. Mimo tej ułomności wyrósł na doświadczonego wojownika, o sprężystym ciele i szerokich barkach. Okolona bujnymi czarnymi włosami duża smagła twarz, o charakterystycznych wąskich ustach i przenikliwych oczach, odzwierciedlała bystry i podstępny umysł.<br>Szybko też awansował w tak wysoko ceniącej odwagę społeczności Siuksów. Po ukończeniu dwudziestu pięciu