w nim całe sieci mikroskopijnych tuneli. Podobrazie robi się gąbczaste i choć z zewnętrz wygląda całkiem przyzwoicie, faktycznie jest kruche, a więc podatne na złamanie. Mikroorganizmom sprzyjają: wilgoć, brak przewiewu i brak światła. Rozwijają się szczególnie aktywnie w temperaturach powyżej 25 stopni Celsjusza i przy wilgotności przekraczającej 75 proc. Dlatego uważa się, że dla podobrazi drewnianych najlepsze są temperatury 1820 stopni i wilgotność w granicach 5565 proc. (dopuszczalne wahania to 23 proc.). Z owadami walczy się różnymi sposobami, np. poprzez tzw. gazowanie obrazu, z deformacjami zaś podobrazia (np. na skutek wyschnięcia) - przeprowadzając tzw. ich parkietowanie (czyli wzmocnienie na odwrociu siatką listewek