w Polsce zasadnicze znaczenie miał fakt, że jego przebieg zakłócony został poważnie przez stalinizm. Ustroje totalitarne używały języka dla własnych celów. Po raz pierwszy do zetknięcia z językiem totalitarnym w Polsce doszło podczas okupacji hitlerowskiej, gdy LTI (<foreign lang="lat">Lingua Tertii Imperii</>, określenie Wiktora Klemperera) usiłowała znieprawiać polszczyznę, co odbiło się na uwrażliwieniu językowym literatury zaraz po wojnie. Nieporównanie większe spustoszenia poczyniła stalinowska nowomowa zideologizowana i zeschematyzowana, która weszła znacznie głębiej w praktykę polskiego życia. Żerowała ona na upowszechniającym się w latach pięćdziesiątych języku standardowym, przenikała do mowy codziennej, doprowadzała do zwyrodnień polszczyzny. Funkcjonowała praktycznie przez cały okres PRL-u, nabierając szczególnego znaczenia