teorię przedsiębiorstwa przede wszystkim za to, że przyjmuje nierealistyczne założenia dotyczące układu sił w przedsiębiorstwie oraz motywacji ludzi podejmujących w nim kluczowe decyzje. Te apriorycznie przyjmowane założenia dobrze odpowiadały, ich zdaniem, jedynie warunkom, jakie panowały w okresie "klasycznego" kapitalizmu wolnokonkurencyjnego z połowy XIX wieku. Należy więc z nich zrezygnować i uwzględnić w teorii zmiany, jakie zaszły od tego czasu.<br>Po pierwsze, należy uwzględnić dominującą pozycję w wielkich spółkach czołowych menedżerów (kierowników), a także to, że - ze względu na takie czynniki, jak rozproszenie udziałów w tych spółkach, wzrost stopnia opanowania przez nie rynku oraz ich stosunkowo niewielką zależność od zewnętrznych źródeł finansowania