Szlendak. - A w ich rolę najczęściej wcielają się psychologowie - dodaje dr Murawiec. <br><br>O tym zjawisku pisał już na początku lat 90. William Kirk Kilpatrick, profesor psychologii z Bostonu. Krytycznie. W książce "Psychologiczne uwiedzenie" twierdził, że poppsychologia zastąpiła nam religię, choć prócz powierzchownych haseł nie oferuje żadnej głębszej refleksji. Nazwał ją "w połowie wychwalaniem ludzkiej godności, w połowie zwalnianiem nas z odpowiedzialności". Nie tłumaczy naszych stanów, ale podaje proste gotowe recepty: zrób to, a rezultat będzie taki. Zamiast wyjaśniać sens naszego życia, uzurpuje sobie rolę jego reżysera, narzuca fałszywą świadomość. <br>Granicę między psychologią a jej wydaniem "pop" najlepiej widać w warstwie deklaracji