Była to swoista samoobrona, ujęta w formy instytucjonalne i obłożona sankcjami wobec lekceważących zwyczaje i prawa.<br>Księga praw z XIII wieku stanowiła w artykule VIII: &lt;q&gt;"Kto zabitym zostanie we wsi lub przy wsi, a włościanie zabójcę ułapią&lt;/&gt; (...),&lt;q&gt;tedy nie poniosą żadnej szkody. Podobnież, jeśli zabitym kto zostanie przy wsi, a włościanie schwytać nie mogąc zabójcy, gonią w ślad jego z krzykiem do innej wsi, tedy nie ponoszą szkody; lecz wieś musi dalej ścigać w ślad zabójcę do innej wsi; i tym sposobem każda wieś gonić ma śladem z jednej wsi do drugiej, aż póki nie zostanie schwytanym ten, który krzywdę popełnił