jako wychowawca w bursie Związku Młodzieży Przemysłowej i Rękodzielniczej im. św. Stanisława Kostki w Krakowie. Od 1937 jest rekolekcjonistą w Domu Rekolekcyjnym w Dziedzicach na Śląsku, a następnie w 1938 w Domu Rekolekcyjnym we Lwowie. W 1939 r. występuje z zakonu Księży Jezuitów, zostaje mianowany wikariuszem i prefektem parafii dekanalnej w Brodach, diecezji lwowskiej (woj. tarnopolskie). Na skutek działań wojennych - podziału parafii przez nową granicę radziecko-niemiecką, traci stanowisko wikariusza i prefekta. Pod koniec listopada 1939 r. był administratorem części parafii Uhnów we wsi Korczewie, znajdującej się pod okupacją radziecką. Pozbawiony możliwości odprawiania nabożeństw, zagrożony aresztowaniem, przedostaje się nielegalnie przez zieloną granicę