beati".<br> Modlitwa o pokój jest także świadectwem, że jeszcze w roku 1800 Koźmian daleki był zarówno od prowidencjalizmu późniejszych o lat dziewięć ód napoleońskich, jak też od łączenia losów narodu oraz nadziei na odbudowę państwa polskiego ze zwycięskimi wojnami prowadzonymi przez &#132;największego z śmiertelnych rodu". Przeciwnie, podobnie jak Niemcewicz w Wiośnie czy Morelowski w Trenach, nie ukrywał w tym wierszu przerażenia wobec perspektywy bratobójczej walki między rozdzielonymi przez wrogie kordony Polakami. Walki, do jakiej musiałoby dojść, gdyby zaborcy (&#132;nieprawi krwi naszej i życia szafarze") zdecydowali się uciec do &#132;użycia ostatnich sposobów", to jest gdyby doszło do wojny Prus czy