farmaceutycznej w odrodzonym Państwie Polskim. Stwierdził, że w okresie międzywojennym farmaceuci polscy nie zdołali sformułować zasady etyki zawodowej, obejmującej wszystkie odłamy zawodu. Na przeszkodzie stanęły: walka klasowa między właścicielami a pracownikami aptek, walka konkurencyjna spowodowana kryzysem, brak nadrzędnej organizacji skupiającej wszystkich farmaceutów. Niemniej obserwujemy w tym okresie zamierzenia i wysiłki w celu ustalenia kodeksu etyki zawodowej. Uwidoczniły się one m.in. w opracowaniu <hi rend="italic">Zasad etyki zawodowej właścicieli aptek Rzeczypospolitej Polskiej</hi> (3 VI 1927) przez Polskie Powszechne Towarzystwo Farmaceutyczne, w deklaracji ideowej stowarzyszenia "Nowa Farmacja" z 21 II 1931 r. oraz w próbach zespolenia farmacji na platformie etyki katolickiej przez powstałe 5 III