oraz nie związanych w kompleks: jonów metalu i chelatora). Im bardziej trwały jest kompleks, tym wyższa wartość stałej trwałości K$ (tym bardziej równowaga reakcji (1.6.1) jest przesunięta w kierunku tworzenia kompleksu).<br>Stała trwałości jest odwrotnością stałej dysocjacji kompleksu: K$=1/K'.<br>Chelatory metali są często stosowane w doświadczeniach w celu wykazania udziału jonów żelaza czy reakcji Fentona w badanych procesach. Jeżeli bowiem chelator tego typu dodamy do środowiska reakcji, w którym, jak podejrzewamy, za badany efekt odpowiedzialny jest rodnik wodorotlenowy tworzony w "katalizowanej reakcji Habera-Weissa", to hamowanie efektu przez "dobry" chelator jonów żelaza, nie pozwalający na ich udział w