Według Ibrahima wartość "daru ślubnego" była u Słowian tak znaczna, że ojciec kilku córek mógł wzbogacić się wydając je za mąż, a ojciec kilku synów mógł się z tego samego powodu zrujnować. Chodzi tu bez wątpienia o starosłowiańskie wiano. Powiest' Wremiennych Let zanotowała pod 1043 r., że Kazimierz Odnowiciel dał w charakterze wiana za siostrę Jarosława Mądrego Dobroniegę 800 ruskich brańców uprowadzonych niegdyś do Polski przez Bolesława Chrobrego ( wdast Jarosław siestru swoju za Kazimira, i wdast Kazimir za wieno ljudij 8 sot, jaże bie połonił Bolesław pobiediw Jarosława). Pierwszy Latopis Sofijski jeszcze jaśniej stwierdza, kto komu dał wiano: <gap> i sobra Kazimir ljudij