obiecywałem sobie mile spędzić wieczór w Monachium, choć orientowałem się, że takie zachowanie nie jest chyba w duchu przedsięwziętej przeze mnie pielgrzymki.<br>III<br>Gdy wjeżdżaliśmy na Dworzec Główny w Monachium, ranek zimowy był kruchy jak świeżo otworzona paczka kornflejksów. Z pewnym zdziwieniem zauważyłem na naszym peronie orkiestrę strażacką.<br>I właśnie w chwili gdy wysiadam z wagonu, podchodzi do mnie elegancki, otyły pan i pyta:<br>- Pan Turowski?<br>-Yes... tak!<br>- Strasznie mi miło - odpowiada czystą polszczyzną - witamy pana w imieniu burmistrza i Rady Miejskiej stołecznego miasta München.<br>Dał znak kapeli, która, jak sobie właśnie uprzytomniłem, stała tuż za mną. Zniżając głos, nieznajomy informuje mnie dalej